دو مطلب هم يادم رفت، يکي اينکه شما جناح نداريد، باز هم اون حرف وقيح رو توجيه نمي کنه. يعني چه؟ من چون جناح ندارم ميتوانم فحش ناموسي به هر که دلم خواست بدهم؟ پس تقوا کجاست؟
دوم اينکه اينقدر راحت نگوييد ايشان مختار بود آنجا ننشيند! مگر شما جاي ايشان بوده ايد؟ خيلي اوقات آدم اصلا توجهي به افراد ندارد وقتي مي نشيند. خيلي وقتها جمع، موجب ميشود آدم جايي بنشيند. تازه مگر نشستن آنجا حرام بود؟ من افتخار ميکنم که نماينده کشورم و مذهبم رو اونطوري دوره کردن. در اول هاي اسلام، پيغمبر در خانه خودشان بين محافظينشان نشست و برخاست ميکردند؟ يا بين اون عرب هاي نيمه لخت؟
من رو خاتمي تعصبي ندارم، ولي اين دلايل، خيلي دلايل مزخرفي است. واقعا مزخرف است. يادم هست يک جمله اي بود در عربي که :الغريق يتشبث بکل حشيش - يعني آدمي که داره غرق ميشه، دست به هر تکه پاره ميندازه براي نجات. ازتون خواهش ميکنم به جاي اين وضع ناراحت کننده و استدلال هاي آبکي، توي وبلاگتون بحث هاي عميق راه بندازين، جايي که بشه حرف زد. جدال احسن کرد. به جاي اين اختلافات ظاهري، برين سراغ اختلافات عميق و ريشه اي که در ذات، تفاوت اين دو تفکر چيست؟ آيا حکومت حق مردم است؟ يا حق کسي که خود را نماينده خدا ميداند؟ يا مثال هايي از اين دست که من خودم خيلي ممنون ميشوم.
شرمنده از ناتواني انشايي بنده
در پناه خدا، حق طلب باشيد