با عرض سلام در رابطه با اين سر آمد در رسانه شما مسأله اي را که تا حدودي در اين رابطه ميباشد.اين مسأله که مايلم در اينجا مطرح کنم درک غير واقع بينانه در ميان ما بخصوص نسل جديد ايراني از شرايط اقليمي سرزمينش است که اين درک خود را به چندين شکل نشان ميدهد که گاه ابعاد خطرناکي بخود ميگيرد.

در جمعي من از شيوه آبرساني و آبياري باستاني ايران بنام کاريز(قنات) و برد و فوايد آن در مقابل شيوه استخراج آب توسط موتورخواستم سخني ارايه کنم که مرا وادار به سکوت کردند.حال اين جنابان که در تهران آب را هميشه از لوله آب در يافت مينموده اند نميتوانند درک من را داشته باشند که از حاشيه کوير مي آيم!

حال:

مسأله آب در ايران يک مسأله بده و بستان است و بايد اين مسأله را بعنوان يک امر غير قابل تغيير درک نموده و خود را با آن تطبيق داد و اين طرز تفکر که موتور آب است که آب توليد ميکند فرضي نادرست و خطرناک است!

احياي مجدد كاريزها(قناتها)يمان و استخدام رسمي لايروبگرها با حق بازنشستگي و ....