بسم الله

سلام ! نه در تاييد تمام حرف هاي شما بلكه براي بيان ديدگاه امام در مورد شريعتي بايد عرضه بدارم كه روزي يكي از نزديكان امام نزد ايشان مي روند و بحث به جايي مي رسد كه آن فرد مي گويد : « مرحوم شريعتي هم ... » امام در همان لحظه مي فرمايند : « نگوييد مرحوم از كجا مي دانيد كه ايشان مرحوم هستند »

به هر حال سخن در مورد دكتر علي شريعتي بسيار است اما فكر كنم به همان نقطه آغازين آشناييمان برگشتيم . تندروي خوب نيست اخوي !! به جان شما نباشد به جان خودم خوب نيست !!!حالا هي از اما گفتن و از شما نشنيدن !

يا علي ...

از مرثيه شهيد چمران بر دکتر علي شريعتي. خواهش ميکنم پاک نکن اين را دوست عزيز، بگذار همه بي طرفانه بخوانند و قضاوت کنند.
- اي علي! شايد تعجب کني اگر بگويم که همين هفته گذشته که به محور جنگ «بنت جبيل» رفته بودم و چند روزي را در سنگرهاي متقدّم «تل مسعود» در ميان جنگندگان «امل» گذراندم، فقط يک کتاب با خودم بردم و آن «کوير» تو بود؛ کوير که يک عالم معنا و غنا داشت و مرا به آسمان‌ها مي‌برد و ازليّت و ابديّت را متصل مي‌کرد
- اي علي! همراه تو به حج مي‌روم؛ در ميان شور و شوق، در مقابل ابّهت وجلال، محو مي‌شوم، اندامم مي‌لرزد و خدا را از دريچه چشم تو مي‌بينم و همراه روح بلند تو به پرواز در مي‌آيم و با خدا به درجه وحدت مي‌رسم. اي علي! همراه تو به قلب تاريخ فرو مي‌روم، راه و رسم عشق بازي را مي‌آموزم و به علي بزرگ آن‌قدر عشق مي‌ورزم که از سر تا به پا مي‌سوزم….
- من فرياد ضجه‌آساي ابوذر را از حلقوم تو مي‌شنوم و در برق چشمانت، خشم او را مي‌بينم، در سوز و گداز تو، بيابان سوزان ربذه را مي‌يابم که ابوذر قهرمان، بر شن‌هاي داغ افتاده، در تنهايي و فقر جان مي‌دهد … .
- اي علي! تو در دنياي معاصر، با شيطان‌ها و طاغوت‌ها به جنگ پرداختي، با زر و زور و تزوير درافتادي؛ با تکفير روحاني‌نمايان، با دشمني غرب‌زدگان، با تحريف تاريخ، با خدعه علم، با جادوگري هنر روبه‌رو شدي، همه آنها عليه تو به جنگ پرداختند؛ اما تو با معجزه حق و ايمان و روح، بر آنها چيره شدي، با تکيه به ايمان به خدا و صبر و تحمل دريا و ايستادگي کوه و برّندگي شهادت، به مبارزه خداوندان «زر و زور و تزوير» برخاستي و همه را به زانو در آوردي.
- اي علي! دينداران متعصّب و جاهل، تو را به حربه تکفير کوفتند و از هيچ دشمني و تهمت فروگذار نکردند و غربزدگان نيز که خود را به دروغ، «روشنفکر» مي‌ناميدند، تو را به تهمت ارتجاع کوبيدند و اهانت‌ها کردند. رژيم شاه نيز که نمي‌توانست وجود تو را تحمّل کند و روشنگري تو را مخالف مصالح خود مي‌ديد، تو را به زنجير کشيد و بالاخره… «شهيد» کرد

در مورد اقبال مردم به شريعتي، همين بس که تو هر شهري بري، دو خيابان رو قطعا مي يابي، يکي شريعتي، يکي امام خميني. هر چند اقبال، دليل بر حقانيت نيست.
اينکه شريعتي خارج از ايران به ديدار خدا رفت، علتش اين بود که هجرت کرد. ماجراي استخاره اش هم که روشن است. صرف اينکه کسي خارج از ايران بود، دليل شقاوت اوست؟ پس مرحوم بهشتي و چمران چي؟
خيلي از ملاک هاي اسلامي دور شده ايد که عاقبت به خيري او را تعيين ميکنيد، شما الان چشم برزخي تان باز است؟
از همه جملاتتان براي من مهم تر اين است: "آنچه باعث شد من اين‌ها را بنويسيم نيافتن دليلي براي استفاده از افکار و تجليل و پرداختن به شريعتيست" نکته همين جاست، شما بجاي اينکه افکار شريعتي را بخوانيد، چشمتان به دهان اين و آن است. الله اکبر از أنظر الي ما قال!
من در ميان دوستانم، بيش از همه به شريعتي انتقاد دارم، ولي از اين مارک زني شما متنفرم. به جاي اينکه به چوب برانيد، از شريعتي بنويسيد و انتقادش کنيد.
اگر هم چشمتان به اين است که چه کساني شريعتي را تأييد و چه کساني او را رد ميکنند، امام نماز ميت بر بدنش، امام موسي صدر بود و سخنان شهيد چمران هر کس را به تفکر ميدارد.
اين دو را بخوانيد:
http://www.baztab.ir/news/40861.php
http://www.p30lords.com/forum/showthread.php?p=113588

منتخبي از متن شهيد چمران را هم مينويسم
ارادت