مساله کربلا که خودش در راس مسائل سیاسی هست باید زنده بماند به همان خرمی که بود منتها الفاظ تغییر بکند مصیبت‌ها همان است، مصیبت تغییری ندارد باید آن بعد سیاسی کربلا را برای مردم بیان کرد. مجلس عزا نه برای این است که گریه بکنند برای سیدالشهدا و اجر ببرند البته این هم هست بلکه مهم آن جنبه سیاسی است که ائمه ما در صدر اسلام نقشه‌اش را کشیده‌اند که تا آخر باشد...
حضرت روح الله قدس سره الشریف

امسال اربعین شمار زائرین حرم عشق به بالای ده میلیون نفر رسیده، نه بگذارید به یک شکل دیگر ببنیم: 10000000 نفر یا زائر یا عاشق حسین علیه السلام. نمایشی دیگر از جلوه عظمت شیعه. حالا به نظر شما چه پتانسیلی در این جمعیت نهفته؟ چه‌ها نمی‌شود کرد؟ دشمن کجاست؟ آمریکا در چند قدمی اینان، آمریکا با حضور چندصدهزار نفری در عراق و این جمعیت به یکبار اینجا! پس فرمانده و صاحبشان کو؟ چه کسی اینها را فرمانبرداری کند تا برسند به آنجا که باید برسند؟ جز تاسف و حسرت چه باید کرد بر احوال این شیعیان. چه فرصتی مغتنم‌تر برای اتحاد علیه دشمن؟ پس کجاست؟ یک بار دیگر سخن تک یل راهبری شیعه را در بالا بخوانید. مهم جنبه سیاسی است. چرا دوباره دانمارکی‌های کثیف علیه پیامبر بزرگ و عزیز ما که سلام خدا بر او خاندانش باد، خود را به لجن آلوده‌اند و کاریکاتورها را چاپ کرده‌اند؟ چرا همه علیه پیامبر ما به جنگ برخواسته‌اند؟

ما کجائیم؟ او کجاست؟ الآن چه زمانیست؟ و چه باید کرد...