اینکه خیلی‌ها مدیری را به عنوان یک کارگردان طنز قوی و نوپرداز و جذاب قبول دارند، چیزی است که می‌پذیریم. و اینکه مدیری از زیاد پرداختن به سبک‌های سخیف و بی‌ارزش در طنز تلویزیونی پرهیز می‌کند، نمایان است. و اینکه قاسم خانی نویسنده و یا سرپرست کارهای طنز اوست و به عبارتی زوج خوبی برای ایجاد تحول در طنز سیما به کار بسته‌اند، را می‌توان مشاهده کرد.
اما،‌ در پس پرده شیرین طنز هیولایی از زشتی وجود دارد که برای نقد آماده است. آنچه از طنز وزین خواسته می‌شود، ایجاد محیطی برای نقد و سخره زشتی‌هاست. اگر طنز همراه با تفکر نباشد و فقط با هجو ایجاد لودگی و خنده کند، از دایره طنز واقعی خارج می‌شود. بر این عقیده‌ام که مدیری کارگردانی است که طنزهای قاسم خانی را به خوبی از کار درمی‌آورد.

اما مشکل از کجا شروع می‌شود؟ از آنجا که نویسنده قاسم خانی و کارگردان مدیری است! قاسم خانی علی الظاهر با طنزهایی مثل باغ مظفر و نقطه چین با همکاری مدیری چه چیزی را به نقد می‌کشد؟ سریال برره برکدامین مدار انتقادی می‌چرخید؟ البته ارائه مدرک محکم و تحلیل دقیق درباره طنز دشوار است، به همین خاطر چند اطلاعات ورودی را به شما می‌دهم و خروجی‌اش با خودتان. البته برای خروجی دقیق مدیری و قاسم‌خانی را یکی بگیرید و به طور جدا جدا نتیجه چندان واقعی نخواهد بود:

اول اینکه قاسم خانی همان نویسنده فیلم کثیف و ضد ارزشی و اسلامی مارمولک است. به راحتی افکار اجتماعی و سیاسی او را می‌توان خواند. روند بی‌قیدی او به ارزش‌ها و راحت برخورد کردن با مسائل حساس و خط قرمزها و شکستن آنها چیزی است که با تامل در طنزهایش و در برخورد با او نمایان خواهد شد. به عنوان مثال در مورد دو کارکتر خرزوخان و ببری‌خان گفته شده که؛ ببری خان که از ابتدا در تتیراژ فیلم نامش می‌آمد فقط در یک داستان و قسمت شرکت کرد. او نماد بسیجیانی است که از جنگ (جنگل در سریال) برگشته‌اند. نمی توانند با مردم ارتباط برقرار کنند (نمی‌تواند حرف بزند و فقط خواهرش حرف‌هایش را در سریال می‌فهمد) بسیار خشن و زبان نفهم است و باقی خصوصیات که دیدید. به راستی اگر در پس پرده چیزی نبود چرا در تمام قسمت‌ها در تیتراژ بود ولی فقط در یک ماجرا حضور داشت؟ یا خرزو خان نماد امام زمان (پناه بر خدا!) است که وجود ندارد و فقط مردم ساده و بله قربان گوی نظام (دوبرره) او را می‌بینند و به یادش هستند! و موارد دیگر. یا باید اشاره کرد به فیلم مرد هزار چهره. چند نکته قابل تامل اینکه، اول قشر پزشک و بخصوص پلیس و سپس شاعران را بسیار احمق فرض کرده. با اشاره و گفتن دیالگ‌هایی درمورد نخواستن حکم و برخورد خشن و کتک و گرفتن همه مردم به صراحت طرح امنیت اجتماعی را مورد طعنه قرار داده و به مقایسه پنهان دست زده. البته نقطه اوج پیام رسانی در فیلم‌هایش در اواسط فیلم بوده. ضمن اینکه شاعران را افرادی بی‌هنر و با دغدغه‌های خاص معرفی می‌کند. در حالی که در این سال‌ها بیش‌ترین حمایت‌ها از شاعران توسط رهبری صورت گرفته.

دوم خود مهران مدیری که در تمام فیلم‌هایش ضمن دوری از دغدغه‌های فرهنگی و ارزشی و دینی، یا انتخاب دکوراسیون‌های تجملاتی و فانتزی تمام تلاشش را برای نهادینه کردن فرهنگ مصرف کرد. او ضمن رساندن پیام‌های مورد نظرش در فیلم‌هایش با گرفتن‌ امتیازهای مادی مورد علاقه‌اش برای ساخت سریال در رفاه و مکنت تام سریال‌هایش را می‌سازد. به دور از زندگی ساده و واقعی مردم. کادر بندی‌های دقیق او در مرد هزار چهره در قرار دادن آرم جمهوری اسلامی و سایر نمادهای مهم در کنار بعضی افراد و هنگام گفتن بعضی مطالب هم قابل تامل است. در ضمن زیاد سعی کنید در تیتراژ انتهای فیلم که دستی در حال گرداندن نوشته مرد هزار چهره است تلاش بکنید! البته شاید برای خیلی از خوانندگان اینها همه خزعبلات و ناشی از سردردهای نویسنده و یا درپی یک تسویه حساب و یا... باشد، اما فقط به تفکر در این زمینه و تعمیم دادن آن به سایر موارد در تولیدات این دو دعوت شده‌اید...

و مهم اینکه...