به
نظر من پرداختن بیش از حد به این موضوع در این زمان نه تنها فایده ندارد
بلکه ضررهایش به خاطر تعمیق اختلافات پیش دشمن، افزون است. کما اینکه
روزنامه‌های دشمن اصولگرائی حقیقی از آن کمال حسن سوء استفاده را کردند!

پیرامون
این نامه اتفاقات بسیاری رخ داد، از ادبیات وقیحانه لاریجانی که مستقیماً
رتبه دوم مقام کشور را به استهزاء کشیده و در ادامه فعالیت های سیاسی
مجلسیون در بودجه و غیره که رسما اعلام شد برای زمین زدن دولت طراحی شده،
تا صحبت‌های کوتوله‌های سیاسی.

مطهری که مصداق بارز «از فضل پدر تو را چه حاصل» است و در عین حال نان
اسم پدر خود را می‌خورد،‌ از خود چهره تمام قد و کاملی از نفاق نشان داد.
او با اسم اصولگرائی و از همه مهمتر عنوان احمدی‌نژاد توانست رای بیاورد،
ولی هم اکنون به اتش بیار اصلاح طلبان شده است. البته مهمترین مصداق نفاق
او این بود که اگر واقعا اینچنین که چنگ و دندان برای دکتر احمدی‌نژاد
نشان می‌دهد، به او اعتقادی نداشته و با او دشمن بوده، چرا هنگام قرار
گرفتن او در لیست حامیان احمدی‌نژاد در انتخابات مجلس، خود را از این
عنوان مبرا نکرد و با همین تابلو وارد انتخابات شد؟

حال اگر یک پله پائین‌تر بیائیم، در ماجرای اصولگرائی که خود را به
نامی بسنده نمی‌کند و در حقیقت پیرو رهبری و نماد ارزش گرائی است، وجود
مطهری و امثال او ننگی بیش نیست. و این ننگ انقدر درد آور می‌شود که حتی دبیرکل
فراکسیون اقلیت مجلس هم به حق رئیس جمهور برای اخطار اذعان می‌کند ولی
عده‌ای که فرصت را برای همراهی با توهین لاریجانی غنیمت شمرده اند، دیگر
سرازپا نشناختند. البته به جز دبیرکل فراکسیون
اقلیت مجلس که ممکن است برای برخی القای ایجاد شکاف بوسیله مخالفان
اصولگرایان ایجاد بکند ، می‌شود به یکی از مرتبط‌ترین عناصر به این نامه
یعنی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی
اشاره کرد که از نظر حقوقی، اخطار رییس جمهور وجاهت قانونی دارد. حالا
باید دید که آیا حرف‌های یک عضو کمیسیون فرهنگی مستندتر است یا عضو حقوقی؟

عنصر
نفوذی به اصولگرایان که خبرگزاری مهر به عنوان یکی از رسانه‌های مخالف
احمدی‌نژاد به استقبال دنیاپرستی او رفته و برای تثبیت سخنانش از او به
عنوان فرزند استاد مطهری یاد کرده، از مصاحبه با او نوشته: عصبانیت دولت
از حذف بند هدفمند کردن یارانه ها حاکی از این است که شاید دولت می خواسته
با پرداخت نقدی یارانه ها به صورت زود هنگام ، برخی اهداف سیاسی را دنبال کند والا عصبانیت تا این حد، معقول به نظر نمی رسد.

متاسفانه وقاحت در توهین به رئیس جمهور حتی به نمایندگان هم رسیده و
گویا جبهه دشمن اصولگرائی و نفاق تمام و هم و غم خود را برای سرنگون کردن
دولت به کار برده و رذایل سیاسی خود را لزوما تنها راه ماندن در سیاست
می‌داند و فکر می‌کنند که همه مانند خودشان برای قدرت کار می‌کنند و نه
خدمت. هنوز فراموش نکرده ایم توهین دیگر به رئیس جمهور برای دزیدن هزار
میلیارد از بودجه نفت که توسط توکلی به ان دامن زده شد. حالا هم کفر خود
را مصداق برای بار کردن آن به فعالیت خود کرده اند. رئیس جمهوری که حتی
سایت های مخالف او هم به پاک دامنی و زندگی ساده او برخلاف دشمنان او که
در ناز و نعمت بدور از غم مردم زندگی می‌کنند، اذعان نموده.