دیشب با گفتگوی رئیس جمهور مردم ایران با آنها خیلی سوالات و شبهات برطرف شد و آنچه در اقتصاد ما می‌گذرد نمایان شد. شاید مردم از خیلی از اصطلاحات اقتصادی مثل تورم انتظاری و انتظار تورمی (هر چند که خود رئیس جمهور آن را توضیح داد) چیزی سر درنیاورند، ‌اما وقتی احمدی‌نژاد به بیان مشکلات و آنچه پیش آمده بود می‌پرداخت، این سوال برایشان پیش می‌آمد که آخرش چی؟ چرا اینقدر گرانی است؟ شاید ملموس‌ترین پاسخ برای مردم در میان دلایل گرانی گفته شده توسط رئیس جمهور عوامل داخلی است. چون گفتن عواملی مثل چندین برابر شدن قیمت‌ها در سطح بین المللی، یا نقل و انتقالات و برنامه‌های ریخته شده و انجام شده و شاخص‌های اقتصادی و ردیف‌ها و آمار برای مردم یک امر عادی و محل گذر و تقریباً غیر قا است. آنها تلاش خسته‌گی ناپذیر یک رئیس جمهور را می‌بینند و نمی‌توانند باور کنند که با این همه تلاش دروغ می‌گوید و بر خلاف مصالحشان عمل می‌کند. در چشمان او صداقت و حقیقت را می‌بینند. حال او در کنار همه عوامل افزایش تورم به عواملی اشاره می‌کند که کمتر برای آنها گفته شده. چون برای دیگران پیش نیامده تا بخواهند بگویند. همانطور که خود احمدی‌نژاد گفت او با جریان‌ها و افرادی روبرو است که چون از هیچ گروه و دسته‌ای حمایت نمی‌شود، مورد آنهاست. وقتی او به تمثیلی از دشمنان ملت که در بین ملت صاحب تریبون هستند به داستان روباه و شکارچی اشاره می‌کند، این یک درد بزرگ است برای او که با صبر بالایی که دارد (نمونه‌اش در امور اجرائی و برخورد با مردم) به آن می‌پردازد. وقتی به مجلسی اشاره می‌کند که خود عامل گرانی است و عامل ایجاد موج تهمت علیه دولت مکتبی برای تورم است، وقتی به افرادی مثل توکلی (نماینده تهران) که در گورستان سیاست باید به دنبال او گشت اشاره می‌کند که چگونه از روی نفهمی و تکبر و نخوت به جنگ با رئیس جمهور مردم ایران می‌رود و او بی‌تدبیر و بی‌سواد اقتصادی می‌نامد و رفتار دیپلماسی خارجی او را زیر سوال می‌برد، وقتی او به قلم‌زنان حرام خواری در روزنامه‌های دشمن مردم ایران از اعتماد ملی گرفته تا هر روزی‌نامه دیگر اشاره می‌کند که همیشه ید طولائی در ایجاد موج منفی کاذب در جامعه دارند و تمام رزق و روز‌ی‌شان از راه حرام یعنی فروختن دروغ و ایجاد بد بینی نسبت به جامعه اسلامی است. احمدی‌نژاد یا رئیس جمهور کسی نیست که چنین بی‌پروا هرچند در لفافه به بیان مشکلات بپردازد (که اینرا گفته‌ها و اعمالش در این دو سال نمایان کرده) اما این درجه تخریب و مظلومیت تا کجا رفته او حاضر به بیان هر چند غیر صریح آن برای مردم خود می‌کند. شاید نوای مظلومیت را در صدای او خیلی از مردم ایران دیدند. هر چند او از سر دشمنان خود گذشت اما ما از تخریب سرباز صادق و واقعی حکومت حضرت ولی‌عصر نخواهیم گذشت...
نفرین ابدی و خاری و خذلان بدرقه زندگی و هتک حیثیت نداشته‌اشان روز‌شان گردد...

و این مائیم و دل خون یک خادم جمهور...
و این آنها هستند و ما...