مقدمه: اصلاً دوست ندارم مطالب دیگران را در وبلاگ کپی ـ پیست بکنم. مگر چه بشود... . به نظرم این مطلب از وبلاگ آقای محمدکاظم روحانی نژاد خبرنگار واحد مرکزی خبر ارزش اینکه در وبلاگ دوباره تکرار بشود را دارد. مضافاً بر اینکه یک روز هم کم کاری شده و شما را وادار به موضع گیری نکرده‌ام!

سلام. یکی از روش های دکتر احمدی نژاد رئیس جمهور، در سخنرانی‏های عمومی و خصوصی که ویژه‏گی هم به شمار می رود، بیان خاطراتش به عنوان مستندات وشواهد کلام است.بیشتر خاطرات احمدی نژاد درباره واکنش ها ی مردمی و یا رسمی و غیررسمی مقامات عالی رتبه کشورها به مسائل ایران و انقلاب اسلامی است که همواره با اعتماد به نفس مخصوص، محکم و با احساس بیان می‏شود. اخیرا رئیس جمهور در آیین تجلیل از مقام زن و بانوان نخبه کشور به مناسبت میلاد  پر نور حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) خاطره ای نقل کرد که به نظرم بیان آن خالی از لطف نیست.

رئیس جمهور چنین گفت:

می‏خواهیم از مادر تجلیل کنیم، بگذارید یک خاطره بگویم. بالاخره شما روحیات مرا می‏شناسید. ما می‏رویم در دنیا حرف می‏زنیم بحث می‏کنیم. خیلی وقت‏ها به من یک مطلبی را می‏گویند و من می شنوم. شخصیت‏های گوناگون می‏گویند شما چقدر شجاعید.حالا می‏خواهم بگویم اگر شجاعتی هست از کجاست؟. شما جناب سیدحسن نصرا.. را می شناسید. ایشان یکی از مظاهرشجاعت و دلاوری و موجب افتخار همه بشریت هستند که آن طور در لبنان در مقابل همه قدرت ها ایستاد و آنان را به خاک مذلت کشاند. ایشان در تهران به منزل ما تشریف آورده بودند و  والده بنده هم حضور داشتند. جلسه ما تمام و قرار شد چند دقیقه با والده من احوالپرسی کند. وقتی سلام علیک ها تمام شد، والده بنده برگشت به جناب سید حسن گفت:"آقا سید حسن نترسید بروید تو دل این قدرتها و انان را بکوبید خدا با شما است" ایشان در پاسخ گفت: ما همین طوری‏اش خودمان می‏رفتیم تو دل قدرت‏ها. حالا که شما هم تشویق کردید دیگر انرژی ما چند برابر شد. آقا سیدحسن گفت :حالافهمیدیم این" آقا پسر شما"(حاج محمود) چه جوری دارد توی دنیا عمل می کند.